Kahır

Issız umutlarımın sarp yamaçlarında
Yaşanmamışlıklarımın şahikasına
Tırmanırken adım adım...
Gözlerim üşüyor yalnızlık ayazında
Hiç tatmadığım buruk bir acı var
Çatlayan çaresiz dudaklarımda.

Bozulmuş zaman zembereğine inat

Benliğim,
Merhametimi ekiyor kin ormanına
Tohum tohum...
Sevgimi ise gömüyor nefret ummanına
Damla damla...

Duygu kırıntılarımın çığlıkları kulaklarımda
Düşlerim beni terk ederken parça parça
Yüreğim ağlıyor kimsesizliğime umarsızca
Keşke sözcükleri beliriyor hafızamda
Hayatımda yer yok artık pişmanlıklara .

Sadece

İmreniyorum...
Yarınlarından habersizce
Sokakta koşup oynayan
Masum yürekli çocuklara.

Bazen de

Hiç tatmadığım duygulara
El açmak istiyorum yakarırcasına
Tutunacak bir dalım olsun diye.
Yuvarlanırken dipsiz kahır uçurumuna.



.........................................................ENA.