Kahır Mektubu

(1)

zarfın köşesindeki pulu,mühürleyen dudaklarım
gönderenin adı unutulan
adresi ise,
kayıp bir şehir
ve zarf'ın içine
döküldükçe hüzünlü satırlar
biraz içerlendi doğrusu parmaklarım.

(2)

nazikçe, incitmeden aç zarfı
yırtılmasın
her dokunuşumu hissetmelisin çünkü
uzunca bir aradan sonra
tüm birikimlerim burada
edebi ve ulvi değerlerde
biraz karmaşık,biraz şımarık
lakin kıyısına köşesine,doluşmuş özlemlerle

(3)

şimdi yak tüm ışıkları
etrafın aydınlansın
sana hitap ediyorum
iliklerinin her zerresi,birazcık sızlasın.

asırlar önceydi sanki gidişin
bir tek
hayalini bıraktın hafızamda
yüzüme her baktığımda
tüm çizgilerde
ezgilerde, yansıyan sendin
a/sırlı aynamda
saçlarım kıvrılırken senin ılık nefesinle
aşkımızın rüzgarında
nasıl da kendimden geçerdim
sadakat dolu kollarında
ve son sözün y/emindi
terketmek yoktu delikanlılığında
hiç kusura bakma!
batan gemiyi önce fareler terkedermiş ya!
aynen öyle yaptın
aşk gemisi batınca
beni ilk lim/anda bıraktın

hani ilk aşkımdın ya!
ilk gözümü sende açmıştım
sevmeyi,sevilmeyi sende öğrenmiştim
tertemizdi sevgimiz
hiç lek/elenmemiş
aşkım, sana yazdığım ilk şiirde dillenmiş
emeklemeden dikilmeyi öğrenmiş
öylesine güçlü ve öylesine sıkıca bağlı

ilk vapur iskelesindeydi randevumuz
soğuk ve yağmurlu bir gündü
deniz aşkımızla daha da kabarıp t/aşacaktı sanki
nasıl da sarılıyordun,üşütmemem için
kartal kollarınla koru/yordun beni
ben güvenmiştim sana
inanmıştım be sevgili!

üniversite yıllarındı
yiğit bir delikanlıydın
bense çömez,şaçları iki at kuyruklu, bir liseli
bir elinde kitaplar
bir kolunda ben
nasıl unuturum
okuldan kaçtığımız,o kaçamak günleri
hala atmadım,biliyor musun?
anı defterimin arasında
kuruttuğum o pembe gülleri

sayfalar sararık şimdi
gülüm kurudu
gözlerimden ağular akıyor
mazimin dibine
aynalara baktığımda
topuzumda paslı,yaslı bir toka
ayağımın topuğunda
senle arşınladığımız o okul yollarının tozları,
karışıyor g/izli sokağa
ay geceyi sevmiyor
yıldız mat,parlamıyor
deniz yakamozsuz
gökkuşağı matemde,renksiz
doğa yok olmuş gibi,denksiz
ve gök deliniyor,ağlamaktan
tüm zehrini boşaltıyor
şimdi adresi belli olmayan bu şehire

adım, k/adın
yaşadığım şehir,kayıp
yaşım a/sır
kafamın balyozları çarptıkça,dehlizlerime
algıla/yamıyorum sensizliği
yaşadıkça bu kurak sığılarda
ürpertiyor beni,yaşamın güvensizliği
saçlarım savrulsa ne yazar!
sana getirmiyor ki beni,bencil rüzgar
alnıma çarpıyor
bu bah/arın soğuğu
ve bir kesik daha atıyor boğazıma
sensizliğin soluğu

kaybolan giden kayıplarımda
bir iç kanamasın
usumda beliren
yokluğun hükmediyor,acılarıma
ne zafer kazandın bilinmez
bu aşkın yokluğunda
kurumuş gül kadarmış hatırım şimdi
bu kahır dolu mektubumda..

(4)

bir dip not iliştirdim,mektubun sonuna oku


not:bırak sevgili bırak!
gözünde
bir dip not'a, ilişecek kadar olsun değerim
gönülden uzak
dar yerlere alışığım
hatırlanacaksam
burada da yaşayabilirim..