Kahraman Türk Kadınlarına

Tarih 12 Haziran 1921
Yunan bayrakları ile İzmir-Kordon'da
Yunan kralını beklerken Rum kızları..

Sorma bacım..ne hazindir.

Daha dün Sarıkamış'ta soğuktan-açlıktan ölen
doksan bin kardeşimin cemresi düşmemişken
havaya, toprağa, suya..
Yemen'e gidenden umut kesilmemişken daha..
ve daha ölmeden kara toprağa konulmamışken bedenim..
şehit edilmemişken ben daha Sakarya'da..
(Ben asteğmen Hilmi)

bacım bu ne hüzündür.

Ta doğduğun günden beri işgaller alın yazındır
Yaz kızıllığı ayazın, karalar beyazındır
Gündüzün gece olmuş, gecen gündüzündür
Kıblesine döndüğüm şimdi nurlu yüzündür
Söndür vatan yangınını ana şefkatin ile

bu yangında yanan asker senin de kuzundur.

Derken nihayet işte sen..sen en sonunda, en sonda
gaza şenlikleri ile İzmir-Kordon'da
uzatıp elden ele ay-yıldızlı bayrağı..

Haykırdın: zafer bizimdir!

Ayşeler, Emineler..geride kimler, neler
sargı bezleri, iğneler..gönüllü hemşireler
Fadimeler, Fatmalar..nice salgın..sıtmalar
üşüyen umutları duayla ısıtmalar
Var mı vatan kan ağlarken yorgan-döşek yatmalar?
İşte cephede Halide Edip Adıvar
İşte Ayla! İşte Leyla! işte Süheyla!

Bu Elif..onbeş yaşında, bağımsızlık düşünde
Mehmed'e gelin gidecek, tezkere dönüşünde

Türk'ün anası, bacısı, kadını ki bir anda
(O yüceler yücesi, hürriyetin hecesi)
1922 Dokuz Eylül gecesi haykırdı İzmir-Kordon'da

İzmir bizimdir!

Bu toprak, bu bayrak, millet..bu her köşesi Cennet
Ve Cennet'in seccadesi vatan hepimizindir.