Kan Mı Dökülecek ?

Çorak kalmış duygular,
Kimliksiz haykırışlar,
Zorda kalınca umutsuz arayışlar,
Hepsi avucumda şimdi
Kanadı kırık kırlangıç gibiyim
Çaresizim işte...

Dolu yağan gecelerde
Rüzgârın meydan okumalarını hissederim
Ağaçlar sallanıyor
Sitemler ardı ardına yükseliyor gökyüzüne
Sessizliği arıyor bulutlar
Çaresiz sırtını dönüyor sokak kedileri
Elde avuçta ne var ki
Kan mı dökmek lazım, sessizliği bulmak için
Meydan okumak mı gerekir zavallıya
Yaşlar dökülsün mü mahzun çocuğun gözlerinden
Ağlayalım mı 5 vakit
Diz mi çökelim önünde
Kula kulluk mu edelim, Allaha isyan olsun diye

Sabrediz evvallah
Sonuna kadar gider,
Sırtımızı dönmeyiz
Sesimiz çıkar, belki çıkmaz
Duyduğun kadardır dilimizden çıkan

Bize kalan dert
Bize kalan çile, gariplik mi?
Hep mi yetimiz harp meydanlarında
Çorak tarlalarda yetişiyor duygularımız
Kemre tutmuş ellerimiz
Duaya zorla kalkar oldu
Kanayıp dursa da bir yerlerimiz
Yüreğimizdedir en büyük yara
Tedavisi yoktur gece gündüz sızlasa da

Adım Anadolu
Anayurt dediler şanıma
Çok çektik çok gördük
Ulu bir çınar olduk
Farklı dallarda sallandı çocuklar
Ama biz sağlamdık
Hiçbir zaman yıkılmadık
Kan mı dökülecek dedi evladım
Evet dedim,
Dallar kesilmesin de
Oluk oluk kan aksın benden..........

Aşık SAYGIN