Kandan Kelimeler

içimde kuruyan bir mürekkep var,

sana söyleyemediğim her şeyi 

yarım bırakacak.

seninle aramda
geceyi sol bacağına dolamış 

bir karınca kolonisi var.
düşün,
hiçbirimiz varamadık birbirimize.

gökyüzümdün

kırık bir astronomi cetveliyle 

ölçüyorum seni durmadan.

hiçbir takımyıldızına uymuyorsun.

sen kendi galaksisini kaybetmiş

parçalanmış bir hipotezsin.

içimde karanfil boyunda

intiharlar büyüyor,

her biri adı unutulmuş bir tanrıya bağlı.

sana yazdığım her şiir

gökyüzünün görmediği bir Venüs yarası.

sen göz çukuruma saklanmış

ürkek bir mitolojik isimsin...

şimdi sus.

çünkü kelimeler

kendilerini keskinleştiriyor yalnızlıkta.

bazı harfler dilin üstünde tırtıklı durur.

söylemeye kalkarsan

kanarsın.

ben kendime çürük bir saat arıyorum
zamanı geç göstermek için.
kimse bilmesin çünkü

senin ismini
camdan yapılmış bir ekmek arasına sakladığımı
ısırdıkça
dilimi kesen.

bir adam
evinin duvarlarına dünya haritası çizdi,
Atlas Okyanusu
tam kalbine denk geldi.
geceyi uyandığı yerde unuttu.

bu şehir,
sırtını kumaş boyasıyla yamayan
bir ihtiyarın cebinde kalmış
yanlış doğmuş bir gün gibi.

şimdi sus.
çünkü bazı kelimeler
çiviyle çakılır göğsüne,
sökemezsin.