Kapkara Öyküler-4

Tavan arasında mezarlar gizli
Bir bulut serçenin falına bakar
Yürek yangınları sönerken sisli
Elinde bir kadın umudu yakar

Karalar bağlanır allar üstüne
Kocaman gövdeler dallar üstüne
Yananlar yakılan şallar üstüne
Kapkara selamlık neyine yetmez

Eşeği sürersin tarlan küçüktür
Bulguru döversin ter silmesinde
Bakarsın canları çoğu kaçıktır
Ölümde oynanır rol sahnesinde

Zalimin elinde aynalar varsa
Ektiği rezillik kendine karsa
Arsızlık sözleri insanı yorsa
Dost kervanları şanına yetmez

Sevdayı piç eden fallar aşkına
Devrilir saltanat ayağa düşer
Gözleri kurumuş düşmüş şaşkına
Aşkı damarlarda yürekte pişer

Hazan dillerini kıştan ütüler
Ağaçlar tülünü çeker güneşe
Hep haklımı çıkar zalim kötüler
Çiçekler renginde doluyor neşe