Karaağaç

Ben karaağacım , bozkırın bir yerinde
Ne su isterim ne ekmek
Rüzgarlar vursun gövdeme,ıslık ıslık
Benim işim bu,çile çekmek.

Ne pervasız oduncudan korkarım
Ne ayazdan ne kardan
Ben sevginle ısıtırım içimi
Hani ; geleceğim desen İlkbahardan.

Bir garip gelip yaslandığında gövdeme
Salıveririm yapraklarımı aşağı
Sarılıp öpmek gelir içimden
Yalnızlığımı alır indirir al aşağı.

Bozkır çorak,bozkır toz kokar belki !
Benim gibi,onun gibi
Ama başım dik,dimdik dururum
Etek öpmem senin gibi.