Karanlık

Ne dipsiz okyanuslardır
Ne günahkar ellerin
Orta yerinde hoyrat gecelerin
Bir yudum karanlıktır beni boğan

Demişti ya bilge "biraz daha ışık"
Yalnızlığın bağrında verirken canını
Öte dur da benden,zulmet
Almayasın sakın ah'ımı

Işık yanar,ışık sönerdi geceye
Karanlık,alamet eder gibiydi
Cevabı meçhul bilmeceye

Karanlık;gurbet yalnızlığım
Karanlıkta har-ı karabasan
Karanlık;kılıksız gölgeler
Karanlıkta ziyandır hülyalarım

Ömrümün her baharına sinmiş
Karanlık;mayasıydı everenin
Ardı sıra da kalmazdı hiç
Yüzüne kapanmış perdenin

Sürüp giden kafir bir azaba
Yavaş yavaş eriyip bitiyorum
Şafak vakti ıssız sokaklara
Dalga dalga vuruyorum

Sabahın körü derdi,küfürbaz:
-Ne arasın bu saatte(...)?
Pervasız bakıp gözlerinin için
Geceler beni sevemedi
-nasıl derim-

Sus pus olmuş kaldırımlar şahidimdir
Tek isteğim şimdi tanrıdan
-Sana fazla gelmez kudretlim
Bir parça güneştir yeni doğan