Karanlık Yol

Karanlık bir yoldan
Yavaş yavaş aydınlığa yürüyeceksin
Üzerine bastığın kurumuş yapraklar
Bu zafer yürüyüşüne şahit olacak
Başının üzerindeki siyah bulutları
Tek fırça darbesi ile beyaza boyayacaksın
O etrafını sarmış efsunlu iksiri
Bir nefeste içine çekeceksin
Hayatı ciğerlerinde hapsedeceksin
Sen ona o sana mahkûm olacak
Buz tutmuş kalbini eritmek için
Güneşe doğru yürüyeceksin
Her adımda güneş seni yakacak
Ama kalbin yine aşkla atacak
Kuşlar uzaklarda değil
gözlerinin önünde uçacak
Kanat sesleri neşeyle ötüşleri
kulaklarında yankılanacak
Ademoğlu sen ne duyduğunu
Sen ne gördüğünü bileceksin
İşte yaşamak bu diyeceksin.