Karbeyaz Sevgim

Çıktım havanın soğuk ayazında
Dışarı her şey güzeldi ama,
Caddeler sokaklar bomboş kalmış
Bu şehir yüreğim gibi
Yalnız atan bir kalpmiş.

Yürüdüm rıhtım boyu
Beyaz martılar geçti üstümden
Bir el ettim süt beyazı martıya
Kanatlarından damladı bir aşk masalı
Bir martı olup uçmak o an
Allah'ım ne kolaydı.

Gözlerinde gördüm o sıcak sevgiyi
Yanıyordu içi, öyle bir ateş ki;
Alıp yüreğimi yakmak istedim,
Gördüğüm kar kadar tertemiz sevgiydi.

Bu sevgi karlar gibi uçuştu etrafımda
Bir küçük çocuğun karla sevinmesi gibi;
Uzandım, lapa lapa kar damlalarına
Ne kadar güzel, ne kadar narindi.

Allah'ım bu güzellik neydi
Gözlerinden yağan sanki
Tane tane sevgiden kar tanesi
Alıp şöyle yüreğim içine basmak
Sarılıp sarılıp öpmek istedim.

Yazık...
Gerçekten soğuk bir kar tanesi
Ellerim üşüdü, anladım içinde bana sevgi yok
Kardı besbelli sevgisini vermiş başkasına
Bana soğuk, beyaz bir üşüme verdi.
Ellerim soğudu ta yüreğime kadar
Nasıl dondum bir bilsen
O gün kar yağarken.

(Mart 2011 İstanbul)