Karçiçeği Olmak Gerek

Umutlarımı kaybetmiştim
Hayallerime yol vermiştim
Beklentilerim yoktu artık herşeyi silmiştim
Yemek yemeli
Dışarı çıkıp o hesapsızca harcanan havayı arada bir teneffüs etmeli
Arada değerini yitirmiş usta kalemlerin yazılarını karıştırmalı
Televizyondaki çıkar çatışmalarını izlemeli
Dost arkadaş ne varsa onları inancımın en tozlu raflarına yerleştirmeliydim
Dedim ya güzelliklere dair ne varsa yok etmiştim
Aslında tam anlamıyla ben hayatı bitirmiştim
Gördüm ki bitirdim derken bile yalan söylemişim
Kendimi kandırmak istemişim
Ne hayat bitiyor ne sen bitirebiliyorsun
Her damlasını yudum yudum içiyorsun
Sahte gördüğün güzelliklere niyedir bilinmez yine aldanıyorsun
Kapattığın kapılarını usulca açıyorsun
İçeri ağır ağır süzülmelerine göz yumuyorsun
Demek ki bitmiyor işte! peki neden bu bitirmek isteyiş
Diyorum ve düşünüyorum
Bazen göremediğim o kadar sebep buluyorum ki
Neden bu gözleri kapayış diyorum
Neden bu kaçış yada kimden kendimden mi..
Nereye kadar kaçabilirim kendimden kaçamıyorum...
Ve yüzleşiyorum kendimle biraz kızıyorum
O sahtelikler içinde açan bir karçiçeği
Evet evet tam anlamıyla karçiçeği neden olmasın diyorum
Bir anne şefkatiyle affediyorum kendimi
Ben aslında herşeyin en iyisini hakediyorum..



Hayat senden intikamımı, kendimi severek alıyorum..