Karşıyaka'da Bir Akşam Vakti

Kar taneleri umut etmişliğin utancında
sarı sarı
şiir şiir yağıyor saçlarıma
Dilimde bir İstanbul türküsü sıcacık
buharlaşıp yayılıyor
Ege'den Marmara'ya
...
Eyüpsultan'da bir sığınak
Sultanahmet'te iftar vakti
Ayasofya'da sürüsünden kaçkın güvercin
Boğaz'da demli bir çay oluyorum.
...
İstanbul senli, ben istanbul'suz
öylesine sessiz...
öylesine sensiz...
öylesine özlemiş...
İzmir'i benzeterek karşıyakadan İstanbul 'a
kan/ıyorum.
...
Sonra bir martı oluyorum
İstanbul'un soğuğundan göçmüş
Bir yudum sıcak, bir yudum huzura uçuyorum
Egenin ilk karı yağıyor hayallerime
öylesine talihsiz
öylesine kırık
öylesine şaşkın.
''Buranın havası o kadar sert değildir geçer. '' Diyor bir berduş
kan/ıyorum
...
Bir vapur yanaşıyor alsancaktan
ben üsküdar oluyorum
Bir sabah kahvaltısı tütüyor burnumda seninle
Paşalimanında.
Oradan Kadıköy'e geçiyoruz
öğleyi balık ekmekle geçiştirip
Kanlıca'da yoğurt yiyoruz şekerli.
Vakit akşam vakti artık
balık ekmek kesmedi
dört başı mahmur rakı balık diyorsun
Kavak'ta.
...
Vapur yanaşınca
inenlerden en neşeli çifti seçiyorum.
Beşiktaş oluyoruz sonra
Dolmabahçe'de bir çay içilmez mi diyorum
Dolmabahçe oluyoruz
Atatürk, bize al sallıyor
seviniyoruz.
Biraz da hüzün sarmaşıyor bakışlarımıza
...
Ve şimdi kavaktan sesleniyoruz Süleyman ustaya;
Biz geldik !
O sıcak karşılamasında
Süleyman ustanın kırışık yüzünden
özlenmişliğimiz beklenmişliğimiz geçiyor.
Atıyor mangala ''en babasından'' iki çupra
ve işte gecenin vazgeçilmezi
çingene kemancımızda geliyor
Sen 2 bardak rakının mayhoşluğunda
Ben vuslatın sarhoşluğunda
Eşlik ediyoruz ''İstanbul sokakları'' şarkısına.
...
Sonra bir başka perdede
bir veda canlanıyor apansız
İstanbul'da keder kokulu bir terminal
Bir otobüs isyan.
Eller sallanıyor
anılar akıyor gözlerden
son bakışlar kalıyor son karelerde
derin bir nefes çekiyorum İstanbul'dan
yeni hayat vaatlerine
valizimde ümitlerimle
kan/ıyorum.
...
Gözlerimi açtığımda vapur gitmiş oluyor
yolcular ve benim hayallerimle.
İzmir oluyorum yeniden.
Dilimde akşamdan kalma bir şarkı
...Söyleyin sevgilim nerede
...İstanbul sokaklari
...Çare bulun bu derde
...İstanbul sokakları

Dağbaşları kadar yalnızım
üşüyorum sevgili.
Ama çok sert değilmiş buranın havası
geçermiş...
Hayat güzelmiş...
Sarılıp kendime
kan/ıyorum sevgili.