Katelea II

Her şeyi söküp atmak istedim içimden çok bunaldım,

Katelea; İçimizin yükleri var ağır gelen ama düşer bir gün üzerimizden

Savaştım Kendimle kendime küstüm aynalara kızdım, 

Katelea; Bazen kapıldığımız bu kasırgada  yok yönümüz bozulur pusulamız.

Ne olur beni yanlış anlama derdim kendimle,

Katelea; Yüreğinde kapalı kapılar ardında kalan çocuğu özgür bırak.

Ah bilsen O çocukta koşmak isterdi gülerek yarınlara üzdüler kırdılar.

Katelea; O zaman büyüt içinde onu oyun bozan olsun bütün her şey son bulsun.