Katilimiz Olamayacaksın

Ey ...!
şu cam parçasında parmaklarımı gezdirerek
gülüşleriyle hayata tutunduğum !
Ey...!
Özlemlerimi ,
nefessizliğime , can diye soluduğum !



I-
Sen ;
bir kez öpemediğim gülüşlerinin sıcaklığını
buz gibi musallaya yatırmaya meyillenirken ,
Ben;
kısacık adının, upuzun ömrüne yaslanarak
içimdeki yangınlarla birlikte
üzerime yürüyen ateşleri kucaklıyorum
incelen kemiklerimle
iki büklüm .



( ' Ve Aşk;
kökleri sende varolan hayatın ,
en ağır rengiyle üzerime yıkılması ' olsa da o an !)





Avazım çıktığınca bağırıyorum gökgürültüsünde .
karanlık yağmurlardan çağırırken seni
ayrılığa teslim ettiğin yüreğimin
paramparça büyüyen kimsesizliğiyle
delice ağlıyorum
haketmediğim bu yerde !
-'Seni özlüyorum ! '







Biliyorum dönmeyeceksin
kirpiklerimde iç çekerek özleyen kız çocuğuna.







II-
Ne zaman yorulacaksın
kendini bende yok etmeye çalışmaktan
içimde büyüyen sevdanla savaşmaktan
yüreğimin karanlık kuyularına kendini asmaktan .



(- 'Öldürme diye yalvarıyorum sana ...... ')


Bilmelisin ki ;
boğulamayacaksın
ömrüne hayatlar bağışladığım nefeslerimde .
kaybolamayacaksın
kendini gördüğün her hücremde .
düşemeyeceksin
kirpiklerimde sıkı sıkıya tuttuğum yaşlarımla .
Vursan da acıtamayacaksın tekmelerken
sevdanla sıvadığım yüreğimin duvarlarını .

Hüzne bulanmış her hecem
nefesime bağlasa da anılarımızı,
soluğumu kesemeyeceksin ezberime asılı adınla .

Çıplak kalsam da giyinemediğim hayallerimle
kefenlerini biçemeyeceksin
tüm seslerimi yutan
bin dua bağışladığım sessizlikte .






III-
Bilirsin
özneleri eksik şiirlerin sahibiyken senden önce ,
Varlığınla anlamsızlığı tamamlanan kadındım ya ben
söylesene şimdi
nasıl kolay kaybederim seni ?

Ayak uçlarıma yanaştırsan da ölümün boşluğunu
bileklerimle taşıyamasam da bedenimin ağırlığını
sendelesemde düşmeyeceğim

Sen ,
benden de ,
kendinden de koparamayacaksın biz'i !

Ölümünle kaybedeceğim o kadar çok şey varken
katilimiz olamayacaksın !
öldüremeyeceksin bizi !
başaramayacaksın sevgili
sana inat gitmeyeceğim bizden !

Yaralasanda yirmibeş harfimi
gülüşlerinden kurduğum o kentte saklayarak
yaşatacağım seni .

Sen !
parmak aralarıma iliştirdin ya o gülüşlerini
ben de sözümde duracağım
şükrüne durduğum
geriye kalan adının dört harfiyle ,
kalemimi ömrüne b a ğ ı ş l a y a c a ğ ı m sevgili...
~