Kayıp Bir Ben Hükümsüzdür

Işık yüreğinde
Yalnızlığı veriyorum gümüş ibriğin ellerine
Avuç içlerinden damıtarak
Buruşuk bir kâğıt, kırılgan bir kalemin himayesi
Sefil...
Nasıl anlatır ki seni bana
Bir kantin anısı gözlerin...
En kara haresi
Eksikliğin arifesindeyim...
İnsan özenir mi ruhsuz bir yüzüğe
Uğurladın mı ömrünün içindeki herkesi...
Silgim yok silemem yokluğunu
Ne tuhaftır hayat
Kimisi arar sol anahtarını
Kimi benim gibi üç kuruşluk silgiyi
Çocukken boynuma asardı anam
Düşlerimi boynuma asmayı unutalı beri
Kayıptır adı...
Özledim demek arabesk kasetlerde
Bir soru gurbete mi gitti Tanrım?
Ondan mı kullanılmış yalnızlıklar giyişim üstüme
Yabancı duruşu tenime
Kardeşinin ufalmışlarına mahkûm
Çocuk olgunluğuyla...