Bir düştür hayat çoğu zaman. Kimi zaman hiç bitmesin isteriz. Kimi zaman da uyanmak isteriz vaktinden önce. Ama bir düştür hayat başına buyruk. Bazen hesapsızca takılırız peşine dolu dizgin. Bazen ısrarcı bir bir anne gibi tutup sürükler elimizden, biz yürümekten vazgeçsekte. Düş gezgini diyorum işte bu nedenle kendime. İmkansız gibi görünse de aynı anda yaşamaya çalışıyorum pek çok düşü. Uyanmadan önce en uzun düşten, düş içine düşler sığıştırmaya çalışıyorum dar zamanlarda...