Kayra'ma - 3

/rüyalarıma kabuslar bulaştı/

Cesedimi aç köpekler bulmuş
Yıkık bir köprü altında
Gözlerim 'sen' gitmişim Kayra!
Kimin sözcükleri yeter
Bu rüyamı hayra yormaya
Ölmüşlüğümü kimin gözleri döndürecek hayata
Sen yoksun ki Kayra!

Gün geçtikçe veballarim yükleniyor sırtıma
Ben f/eda edemeyişim bundandır Kayra
Hayatla kopardım iplerimi
Bir sana düğümledim kendimi
Yokoluyorum...
Beni sol kaburgandan bir daha doğsana
Yaşamayı özledim Kayra!

Ömrümün yamaçlarından ölümler toplamaktan
Duyduğum her selada adımı okumaktan
Yarım yamalak yaşamaktan yoruldum Kayra
Yoruldum...
Al yüreğimi avuçlarına
Bana seyirci kalma Kayra!

Nefesim zehirli bıçak oluyor bana
Tenim börtü böcek kaynıyor
Ruhum azapta...
Sorgularım ağırlaştı hiç değilse bana cevaplarımı fısılda
Mekanım cennet olmalı Kayra...
Biliyorum cehennem yakışmaz sana
Sana uzak kalamam Kayra!

(gözlerim 'sen' gitmişim rüyamda / gözlerim diyorum Kayra / kapatsana...
)

2 temmuz