Kelebekler de Savaşlardan Kaçar

Bombaların kokusu ve korkusu sararsa yer ve gökyüzünü

Bir kelebek çaresizliği sarar mülteciliği
Hangi el uzanırsa bir pay çalınacak çaresizliğinden
Dokunsalar kanatlarına, bir Damgalı! pul bezenir eller
Yurt edindiğin çiçeklerin altında bir rant yatar
Çünkü çiçeklerin rengine göreymiş madenler
Bir ömürlük gün ırağı yaşam
Gün boyu kanat çırpıp uçsan
Çölleri, Dağları, denizleri, ormanları aşsan
Bir ömür devirmiş saysan
Yorulunca, Aldanıp ta
Konma sakın bir zalimin çiçekli gömleğine
Tutar seni mumyalar soğumuş yüreğinde
Açar yüreğini bir sergi müzesi gibi
Üç beş kuruşa pazarlar seni!