Kendin Olmak İçin / Aşkın Farkındalık Süreci

Yaşayabilmek her şeyi zordur.
Kısım kısım yaşanması gerekir hayat.

Hep peşinde koştuğun kendin, avucundadır.
Bir demir parçası misali,
öylece beklersin şekillenmeyi.
Bir tarafta kor kor ateş...
Ellerinde cüretini bekleyen kendin
Sevdadır bu alev sığınağı.

Daldırırsın kendini içine
Şöyle adam akıllı yakarsın evvela kendini.
Sonra dövmeye başlarsın elindeki çekiçle.
Her vuruşunda biraz daha belirir ne olacağın.
Çekiç; olaylardır yaşamındaki.
Çekiç ne kadar sağlamsa
O kadar hızlı şekil alırsın.

Muazzam bir ritimde ses verir demir.
Alır insanı uzaklaştırır kendinden.
Acılardır onlar.
Ne kadar çok vakit harcarsan sese,
O kadar uzak kalırsın kendinden, aslından.
Örs yardım eder sana.
Ailenden başkası değildir oysa ki.
Sen oradan oraya savrulup,
kendini oluştururken
onlar hep aynı yerde bekler.
ve her daim sen
?sen' oluncaya kadar kahrını çekmeye hazırdırlar.

Yandın sevdanın aleviyle,
birçok mevzu geçti başından,
dinledin acıları içindeki,
bekledin yeterince ailenin üstünde,
tekrarı gerekir yapılanların şimdi.
Sıra soğutmaya geldi yangını.
Suya ihtiyacın olacak.
Arzulardır su.
Sevdanın yangınını başkası söndüremez ki!

Düşünmüşsündür şimdi
Bu devranda maşa nedir?
Bizi ateşten koruyan nedir?
İşte her şeyin başlangıcı
Bilgidir...
Sen bilginle tutarsın kendini.
Zarar görmemek için sağlam tutmalısın maşayı.
Sırasını bozmamalısın döngünün.
Yoksa:
Şekillenemezsin
Sen, olamazsın anlayacağın.
Sabırla sakinlikle bekleyeceksin.
Oluşuncaya kadar devineceksin.
Bilmelisin ki
Yapacağın hata seni en başa yollayacaktır.
Dikkat ve erdem gereklidir bu çarkta
Onurunla, inancınla, mücadele edeceksin
Çokça yanıp çokça soğuyacaksın vakitlice
Bileceksin bu vukular senin içindir

Sorgulanacak bir tarafı yoktur bunun
Dövende sensin dövülende
Yangını sen tutuşturdun içinde
Suyun senden akar
Başkalarına sebep olamazsın
Sebep olamaz sana başkaları

Sevmek istediğin,
Görmek istediğin,
Arzuladığın,
Aradığın tek şey,
SENSİN...
Her şey sensin bu hiçlikte

Kilit vurmayacaksın ocağına
Ateşten korkmayacaksın
Ateşsiz, bir maddesin doğada
Cisim olmalısın, canlanmalısın elinle
Susuzda kalamazsın
Hayat kaynağındır o
Derler hani...

Kim olduğunu merak edeceksin hep
Neden ?ben' diye soracaksın
Bir an gelir ve sesler yoracak seni
Sessizliği arayacaksın
Bir bakmışsın en zor olanı sessizlik

Sevda yakınca bedenini
Aynalara bakacaksın manasızca
Öyle köz köz kalmışsın ki
Kimsin? Diye soracağın kişi
Cevap verecek sana

Tutarsızlığa aldanma sakın
Tutarsız olan sadece düşlerin
Beklediğin her şey kendinle ilgili
Algılayabildiğin her şey kendinle ilişkili

Duygularına yıkacaksın hatalarını
Mantık-duygu ayrımını yaptığını zannedeceksin
Oysa yaptığın,
Mantıkla duygularına hükmetme savaşı olacak

Sesler acıtınca içini
Suçlayacaksın çevrende olup biten her şeyi
Ah! bir rahat olsam,
Yalnız kalsam,
Kendim karar versem,
Diyeceksin...
Kendin sebep olduğun sıkıntılara
Kendinden medet umacaksın

Yanılgılar devam edecek böyle
Başı olmayanın sonu da yok göreceksin
Hayıflanmak hayatında en çok başvurduğun olacak
Beklenemeyen gün gelinceye kadar
Soracaksın,
Neden...?

Sen olan,
Senin olmayan,
Sende olan,
Aslına dönecek.
Hakikatlice olmuş olacaksın,
Hakikatlice ölmüş olacaksın.

İşte o zaman göreceksin,
?SEN' kimmişsin.