Keşke Bilseydin

-1-
İnsan neden en çok yalnızken ağlar?
En çok kendi yalnızlığına güler
Hep olamadıklarına söver olduklarını anlatırken
Ve neden hep bunun için başkalarını suçlar?

Azalıyorsan kalabalıklarda
Boş bir odada en kalabalık yalnız sensen
Ve devasa yığınlarda bir hiçsen
Aynadan sana bakan buğulu gözler
Çektiğin yalnızlığın en harbi tarifidir.

-2-
Neden desibeli en yüksek çığlık
Herkesin kafasını çevirip baktığı değil
En yakınındakilerin bile duymadığı çığlıktır?
Ve insanın inadına herkese duyurmak istediği çığlıklar
Neden en az insanın kendisi kadar yalancıdır?

Zordur gürültünün ortasında sessiz kalmak
Sessizliğin içinde haykırmak zordur
Ve yaşamın tüm aceleciliğine inat
Telaşsız, sükunetle yaşamak zordur.

-3-
Neden en çok sevmediklerine özenir insan?
Ve en çok onları kıskanır
Neden onları en çok yaftaladığı şey
Onlardaki kendinde olmayan şeydir?
Ve neden kıskanmasının nedeni sevmemesi değil
Sevememesinin nedeni, aslında kıskanmasıdır?

Herkesle savaş halindeyken
Kendisiyle barışık yaşamak istemez insan
Öğretip gözlerine güzel bakmayı
Güzel görmeyi beceremez
Gülemez
Atıp bir yana hayatın bütün oyun bozanlığını kalleşliğini
Yaradan'dan ötürü deyip sarılıp insana
Onu kucaklayıp sevemez.

-4-
Neden insan en çok sevdikleri yüzünden acı çeker
En çok sevdiklerine acı çektirir?
Ve çektiği acılar, çektirdiklerinden çok daha kuvvetlidir?

Herkesin bir hikayesi vardır
Hayatın içinde savrulup akarken
Ve çekilmez olur insan için hayat
Kendi hikayesinde figüranlık yaparken.

-5-
Neden her sevgi içinde bir hesap saklar
Ve o hesap neden eninde sonunda sevgiye galip gelir?
Neden seni seviyorum demek
Özünde 'beni sevmeni istiyorum' demektir?
Ve birini sevmemek
Onun seni sevmesine engel değildir?

Sevmek yürek işidir
Ve kalbe değmeyen dil sevdanın ecelidir
Ağızdan dökülen her ağdalı kelime
Kulağa değen her efsunlu söz aşksa eğer
Aşık biraz sağır dilsiz olsa yeridir.

-6-
Yaşamak hüner değildir
Aslolan
Ahsız vahsız eyvahsız
Dil değmemiş bir geçmişi
Aynı saflıkta bir geleceğe teslim etmektir.

-7-
Ne geceler devredersin sabaha
Öyle yalnız öyle kara
Güneş her vurduğunda hercai uykularına
Gülümseyebiliyorsan yine seyri meçhul yarınlara
Ve bugün de Azrail çalmadıysa kapını
Umudun var demektir hala.