Kim Anlar

Aklımın dehlizinde, yürürken 'varlık' fikri
Gönlümün sancıları gözyaşına dönüşür
Bilinmezi tarife yetmez cümlenin fakrı
Anlamak arzusuyla 'aklım' kalbe danışır


Desem ki sana şimdi özüne resim çizdim
Benim çizdiğim resmi benden başka kim anlar
Yaptığım eserime binlerce övgü dizdim
Görmeye izin yoksa O' ndan başka kim anlar


Ben, beni anlayanla buluşunca ahirde
Neden geç kaldın diye belki hesap sorarım
Kaderin sorgusunda hakkım yok bilirim de
Sebepler neydi diye cevapları ararım


Bilmem gönül bahçende gül mü var diken mi var
Güzel dediğin sözün zakkumdan gibi sanki
Yüzünün ötesinde içini duyan mı var
Bana göre niyetin küfrünün dibi sanki


Anlama kıtlığının doğumundandır sürgün
İsa göğü tutarken Hallac denize aktı
Değişmez yasalardan, hep olur dün ve bu gün
Âlimlerse fenerle adam bulmaya kalktı


Gördüğün mü hakikat, yoksa kanaatin mi
İdrak edene kadar üzülecek çok canlar
Sana gülecek olan geçmiş yoksa atin mi
Sende,bende ne varsa; elbet ancak 'O' anlar




MAJ




Cümle: Herkes ve dilbilgisinde kullanılan anlamı
Fakr: Fakirlik,acizlik
Öz: Ruh
Resim: İnsan (Ruha beden yüklenmesi)
Eser: İnsan ve varlıktaki mucizeler