Kırık Camlar

Anne bu kırık camlar yılların aynasından
Babama sözlerini yaşmaklarda kuruttun
Gözlerinde yangın var güllerin ayasından
Bu çelimsiz oğlunu kavgalarda unuttun


Kalbimde diktiğin özgürlük fidanları
Durmadan çiçeklendi gözlerimde umutlar
Sensiz mahpus damları saçından zindanları
Kanatların ruhuma ulaşmadan bulutlar


Nurum kahır çiçeğim hüzün bahçeme ırgat
Gönülleri ezmeden tırmıkladım sözleri
Sana kavuşmak vardı bedenimdeki firgat
Vuslatın makamında talan oldu közleri


Balam dedin yoksulluk ocağımın direği
Saçlarımı okşardın soğuk kar gecesinde
Kadınsız hallerimin cıvıldayan yüreği
Gururum okşanıyor oğulluk hecesinde


Ana üzdüysem seni dillerim arşa dursun
Kırılan camlarının arkasından solayım
Ellerim şahlandıysa duvarlarına vursun
Senin heveslerinde saçlarına dolayım


Yanımdasın kanımda değerini bilmedim
Cahillik gömleğini sen biçmedin bahtıma
Ne vardı sözlerini başıma taç etseydim
Affından uçuyorum helal eyle tahtına