Kırık Kalpler Kenti

Burası Kırık kalpler kenti.
Modası kaçmış aşıkların,
Pazar fiyatına satıldığı kentlerden,
Göçmendir hepsi birer birer.
Yıkık gönüllere bedavaya teselliler.
Kahkahaların gündüzleri yankılandığı,
Ağıtların ise geceleri yakıldığı,
Yalnızlığın fırsat bulduğu köşelerde,
Bedenlere ecel gibi çöktüğü...
Unutulmuş gönüllerin, hıçkırıklara boğulduğu,
Acıların yüreklerin derinlerine gömüldüğü,
Burası Kırık kalpler kenti.

Şayet bir gün yolun düşerse, bekleriz senide.
Gerçi senin yerin değil burası güzellik.
Asla harcamaz hayat seni, üç kuruş gibi.
Mezesi bitmiş masalarda meze olursa aşkın,
İki kadehe unutulursa adın,
Elbet senide uğratır yanımıza ayakların.
Bir gün olurda, sıkan ayakkabılar gibi,
Bir köşeye atarsa seni, yüzüne şimdi gülen ''O'' cici sevgili...
Bi çaya bekleriz hani.
Burası Kırık kalpler kenti.

Gözüne elbet çarpar, dört yol ağzında Tabela,
Sol yaptıktan sonra''Kırık kalpler kenti''yolun sonunda...
Sen gibi cimrilerde faydalansın diye hani,
Unutma teselliler bedava...!!
Gönlü boldur bizimkilerin duygulardan yana.
Sevginin ne kendisine,
Nede acısına, maliyet biçilmez burada.
Burası Kırık kalpler kenti.

Gelmeni dilemesemde, şayet yolun düşerse,
Bulacaksındır burada elbet kendine teselli.
Karşılaşırız umuduyla arama sakın beni !
Aldığımda zamanın verdiği reçeteyi,
Doldurup yeni umutlarla ceblerimi,
Çoktan yol almış olacağım bende, tıpkı diğerleri gibi,
ve Modası kaçmış diğer aşıklara bırakacağım bu kenti..