Kız Kulesi

sana, Megaralılar'ın Bizans'ından
her baktığımda, hazerfanı hatırlatan galata kulesinden
arkamda dar sokaklar, önümde geniş denizinden
adı kalmış Agora'n, Akropolis'inden
ama hala içimi ısıtan
Üsküdar'ın pencerelerinden gün batarken yansıyan güneşinden

sana, hayata başladığın
Sadabad'ın bitip haliçin uzandığı düzlükten
ezan seslerinin hikmetiyle
Münteha'ya uzanan avuçlarından
ve bağrında yatan o cesur yürekleri
ellerinden öperek söze başlıyorum

anlamasalarda uzaktan seyredenler
bilmeselerde asırlardır çektiklerimi
sen bilirsin
sen anlarsın
sekiz asırdır yüreğimde kanayan sevdamsın

her zaman seninleyim
en güzel yerindeyim
yani yüreğindeyim
o kavuşamadığın sevgilin
kavrulan hasretin
asırlardır sadakatle dizlerinin dibinde
senin kız kulenim.