Kızıl Bir Sükûta Sarıldı Şehitler

Gün eridi ellerimizde!

Kızıl bir öfkeye mahkûm olmadan

Bu yalnızlık kalemi çaldı bakışları

Toraman Emine’nin çopur oğlu

Laz Ayşe’nin kardeşi/

Karanfil gezginiydi bakışlar

Bakışlar mahrem/

Bakışlar ölü…

Son kez dediydim

Son kez/

Alacası bozuk ayın gölgesinde

Hendekler kazılıyor

Havada ceset kokusu

Sinekler uçuşuyor

Şehadet bağrında

Umarsız…

Ve kuru üzün taneleri

Kurtlu hoşafın içinde

Yunmak yok yıkanmak lüks

Yaralara ot tıkanıyor/

Ayaklar çürümüş çamurdan

Botlar ıslak, yürek ıslak, tan ıslak

Ey Oğul!

Al bu mecidiyeleri

Kefenliğimdir yavrum

Feda olsun vatanıma

Heba olma Rus’a İngiliz’e

Cönk bayırına

Dua tepeye…

İşte bu;

Zalim ayrılıkların gebesi

Dost olma oğul dost olma

Tenime sarıl yüreğime asıl

Dualarım seninle/

Saçlarım yorgan olsun tenine…

Kızıl bir sükûta sarıl

Şehidim…