Kof

Evlatlar çağlar topraktan
Her dal ve her yaptaktan
O kadar da değil be umut
Seni de umarız haktan

Git ey kollarımda uzanan
Gün aştıkça gölgesi uzayan
Git ki sızımı örtsün ay
Gece soğuk gel sen de yan

İçinde gizli kor külün
Yaprağın altında giz gülün
Gül cennet kül cehennem
Geç değil daldan dökülün

Kur dünyanın düzenini
Beh kulum, ey tanrı sür izimi
Başıboş kim bulmuş yolu
Biraz kız, kır dizimi