Kolay Değil Yokluğun

Kolay değil eylül sevdana düşmek,
Kolay değil sevdanın acıyan bağrında pişmek,
Ve kolay değil seni uzaktan sevmek!



Ki; bu acı ölmek demek.
Zaman neyi halledecek?
Eylül yaram daha kaç bahar kanayıp
Daha kaç eylül yalan kalacak?




Yamadığım yeni sevdam,
Uğruna umudu sildiğim sonbahardaki adam!
Kolay değil sevdana düşmek...




Kolay değil yari hain tene sadık can bilmek!!!
Sonbahardan bihaber Eylül'üm,
Yapraklar dökülmekte, sen yoksun!



Ten cana küsmekte belli ki unutmuşsun.
Yine canın sağ olsun,
Yolun aydın,
Ömrün uzun olsun.




Ben belki teni toprağa verdiğim vakit suskun olurum,
Bilirsin kolay olmaz ilk aşkın heyecanı,
Ve bilirsin ki kolay olmaz sonbaharın son hüsranı.



Sen ki adamlığım
Sen ki adanmışlığım olmuşsun,
Ve bir eylül sabahı ellerimi tutmanı umarken,
Sen yeni bir sevdaya kanat olmuşsun,
Uç uçabildiğin kadar...




Belki bir Ağrı başında, belki bir Munzur yamacında
Yeşil bir zeytin dalı düşürürsün ayak ucuma.
Ben ki seni dağlarla sevdim,
Ben ki seni dağlarda beklerim.
Gelmesen de olur.



Sevdamda düşmanlık, ruhumda nefret olmadı
Ruhun ruhuma bir Can,
Ruhun canıma bir canandı,
O masum gözler başka Canlar yakar mı?
Olsun Gözüm sonu böyle olsun,



?Bu son yakarışlarım' deyişlerim artık son olsun!
Kolay değil yokluğun!




(gitmiş görünürken şafaklara doğru mısralar düşmez dilinden)