Korku Dolu Bir Yemin

çaresizlekle soğutulan korkular aldatırbeni
çelişkiler yaşarım her gün
küçücük bir şehirde
gecemde kalem aklımda sen
seni anlatır her hece
yüreğim şaha kalkar gecenin üçünde
dile gelir kalem dökülür harfler korkusuz
ömrü kısadır oysa kağıdın
sabah ışığını görünce yırtılacağını bilir
çünkü korkularım var benim
anlatmaya korktuğum
bir sevdam var okunmasından korktuğum
öyle ya korkunun ecele faydası yok derler
ecelin korkuya faydası varmı
senin bana faydan varmı
aşkının bana faydası varmı
sensizliğin bana faydası varmı
bir yıkılışla başlayan sevdamın bana faydası varmı
isyan etmek belkide yaptığım
ama korkularım isyanıma engel
sevdam eğer olmuyacak duaya her gün secde etmekse
ve olmuyacağını bildiğim halde yinede ümidi kesmemekse
bir bekleyiş sonsuza kadar bir yeminse
sensizliğin karşısına çıkıp sensizliğe haykırmaksa
yanlızlığıda acıyıda sözleride kalemleri kağıtlarıda def et
Bir yemin varsa ortada
Sonsuza kadar başka rüzgarlara kapılmamaya Allaha...
ve bir söz varsa ortada yüreği kanatan...
ben vazgeçmem senden sensizliği her gün senle yaşasamda..
korkularım var benim
seni unutmak gibi
sana bir daha şiir yazamamak gibi
seni başka bir gözde başka bir kalpte görmek gibi
seni unutmak zorunda kalmak gibi.....