Kovan Güncesi

Perdeleri çekilir yorgun kovanın
Gururla boşaltır arılar günlük emeklerini
İğneyle zehirlenir düzeni bozan arılar
‘Öldürmeyelim de larvaların rızkını
Onlara mı yedirelim ? ‘der Ana Kraliçe
Doğru sözün üzerine tutulmaz matem



Ertesi gün yine hasada çıkılır
Bu gün arılar daha bir gayretli
Ana kraliçenin emri var
En çok polen toplayan ilk üç arıya
Yazılmayacak kovanda üç-beş nöbeti
Hayran bütün arılar
Bu Ana Kraliçe ne adaletli



Aynı gün öldürmeye kalkar bir arıyı bir adam
Arı hızlı bir manevrayla kurtulur ebedi yolculuktan
Sonra çıkarır iğnesini kınından
Yalnız düşünür bir an
Soksa kendisi de ölecek
Uçup uzaklaşır hemen oradan
Ah bu can!
Bazen onurdan da kıymetli
Sadece Ana Kraliçe her şeyden daha değerli



Uzun bir zaman sonra kara haber yayılır
Göçmen arılar gelmiş
Yakındaki koruluğa kurulmuş yeni bir kovan
Tedirgin bütün arılar
Mahsül ikiye bölünecek
‘Üzülmeyin der' Ana Kraliçe
‘Allah herkese rızkını verir
Bu vadi daha yüz kovana yeterli gelir
Hem yeni kovanlar gelecek daha
Eşek arıları saldırmış güneydeki vadide bulunan kardeşlerimize
Batıdaki kovanlar almıyor onları kendi vadilerine'
Düşünür arılar
Bir yanda vicdan bir yanda günahsız larvaların rızkı
Hayat iki ucu b*klu değnek çoğu zaman
‘Olsun' derler sonra hep bir ağızdan
‘Ana Kraliçe eksik olma sen başımızdan!'