Küskün Ellerim

Gamzelim gideli küskün ellerim,
Kalemi fırlattı isyan ederek.
Keskin bıçak gibi baskın dillerim,
Külümü harlattı isyan ederek.


Sevdalı gözleri kalbime haram,
Bir daha düzelmez onunla aram,
Zamanla dinse de şu gönül yaram,
Ruhumu kirletti isyan ederek.


Pişmanlık kaygısı kalbe vurunca,
Şu kara günlerim gönlü yorunca,
Sancılar aklıma derdi sorunca,
Sabrımı zorlattı isyan ederek.


Gönülsüz sözlere kulağım sağır,
Benzimi solduran çektiğim kahır,
Yokluğu ömrümde açsa da çığır,
Bahtımı horlattı isyan ederek.


Bu nasıl sevdadır, nasıl sevmektir?
Çileler çektiren yâri övmektir,
Hüsranlar arttıkça dizi dövmektir;
Benzimi terletti isyan ederek.