Küstüm Çiçeğim

Ah Nurhida!

Yılları eskitse de saçların her telinde

Unutma!

Her şey bir gün yorulur

Hüzünlerin de.

Her insan kendine fazla gelir bazen

Sen yine de

Kendini götür gideceğin yere

Ve en yenik zaferin say gözyaşlarını

Mutluluğun kaç damla olduğunu düşünmeden

Hep gülüşünden başla tomurcuklanmaya.

Ah Nurhida!

Gömsen de kalbine o sonsuz kederini

Susmayacak biliyorum içindeki sessiz nida

Hep okunacak çığlıkların

Titremeye meyilli  kırgın sesinde

Ve hep dokunacak ruhundaki anılara

Ellerinde taşıdığın o yaralı kuşların.

Ah Nurhida!

Gözlerini düşürsen de gecelerin siyahına

Bir gün elbet gündüzleri alıp gelirim yanına;

Yolları güzel şehirlerin ardından. 

Ve güneşi asarım uzun kirpiklerine

Bir daha üşümez yüzündeki solgun eda.

Ah Nurhida!

Ah benim küstüm çiçeğim

Öyle mahsun durma

Öyle mahsun durma

Sen ağladıkça bilki ben öleceğim...

Arzu Karadoğan

Kardeşime...