Kuyu

Belki

Bir çırpıda okunamayan

Afrika şehirleri gibi ben de

Denk gelir de yaşadığımı anlarım

Manşetlerine takıldığım

hayatın

Sofra bezine dönüşen bir küpüründe

Geçtiğinde adım

Ya da belki,

Unutup

Altımda bir kamu spotu

Üstümde nükleer bir başlık olduğunu

Hiçbir seçime girmeden

Gözlerimle taşırım

Şehrimin kalbine suyu

Çünkü, en susuz yerim

Yüreğimdir benim

Ve uzaktır yüreğime

Beni doğuran kimse?

Göbeğime açtığı kuyu...