Lisanslı Yalnızlık

Sevemiyorum artık insanları;
Tuzu kuru geçmişimin feryat döken yalnızı olamıyorum
Geleceğimin kaygısı bende duran azlığını hiçe sayamıyorum
Lisanslı yalnızlığımı kuşlara soramıyorum

Seslerimi duymazcasına seslerini döküyorlar kışıma
Yaz geldi çiçekler açtı
Hayat güzel diyemiyorum
Hani maviydi gökyüzü
Ve inadına yemyeşildi ağaçlar?
Hani çocukken gülerdim ben
Şimdi nereye baksam sualsiz bir yaşamak...

Kuşlar bile dans ediyorlar lisanslı yalnızlığımda
Sığındığım ateşin özürsüz keşfedeni olamıyorum
Elde var kayıp zincirine vurulmuş bir hayat!
Sen yabancısın, elde kendini acılara sorup gidensin
Bilmezsin gözüm yaşı; bilmezsin
Yazı özlediğim kendim kadar
Bir başkasına tutunamıyorum
Seni görsem çehremde
Gülmek güzelliğine hasret biriktiriyorum...

13 Mayıs 2017 375 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (1)