Mabedimi Yalayan Eşkıya Rüzgar

Umarsız!
Saçlarıma düşen tohumlar arsız
Yüreğime değmesin istedim elleri
Şöyle göz ucuyla sevmek/
Yenilmek yoktu eskiden
Kuru bir söze içlenmek
Solak geçmişlerin izi
Kimseyi karalamadan
Aralamaktı amaç
Hayat perdesini
Kimsesiz ve
Üryan...

Bilsem/ki;
Çürük bir geçmişin haltını
Söz uçlarıyla silmekti mahpus
Kuru rüzgarları emziren anne gibi
Saçlarına yıldız dökmekti en sevgisiz çağda
Oğul ve kıza kesmiş ülkenin cendere sokaklarında

Bu yelesi kurşun atlar
Özgürlük ve vicdanın üstünde
Uzak asyadan yekinen halimedir
Fatmadır namlunun ucunda iki çakır göz
Aç bebelerin suya aşa orucudur bu dağlar
Kıl çuvaldan yazgıdır ayşenin nişanı
Çarıkları yalayan ihanet tuzu
Dökülür elbet şakaklardan

Sevmek;
Kimine ı lıve you
Kimine de bedeldir
Ödemesi zaman alan
İhanet kuyularında
Bir parça et koparmaktır
İncecik fidanlardan...

Gönülden kayan
Tura yıldızıdır
Ay öksüz ve çolak
Gün ertelere sığınmış
Suçu gizliyor koyaklar
Keşif lambaları kapalı
Kızıla boyalı salıncak
İpin kaç metresi ölüm
Uzarken maziye...

Gidiyorum;
Mabedimi yalayan
İzbe yollara/

Eşkıya tenime işleyen rüzgar
Avuçlarıma kızıl karanfil der
Gökkuşağı renklerinden...