Madımak

Yediveren güllerinin deminde
Akarsunun karagülde izi var
Yanık insan kokuları zeminde
Altıokun mendillerde sözü var

Bedrettinin çerağıdır madımak
Hacı bektaş durağıdır madımak

Kapılar kapanır çığlıklar kalır
Menekşe dönüyor turna bakışlı
Handan yüreğinden sızılar alır
Edibe gülümser kilim nakışlı

Mahsuninin sızısıdır madımak
Âşık Veysel yazısıdır madımak

Korayın yarası can yarasıdır
Ölmeden canlara kefen biçilmiş
Serkanın diyeti kan parasıdır
Erdalın gözünde dünya seçilmiş

Şah hatayi otağıdır madımak
Ulu ozan konağıdır madımak

Nesimi bülbüldür sazın telinde
Hasretin yüreği şelpeye vurmuş
İnsanlık zulmeti zalim dilinde
Gülender allanmış semaha durmuş

Küfür surat sunağıdır madımak
Erenlerin yunağıdır madımak

Asaf bu düzenin resmini karmış
Asım yüreklenir kavgayı yazar
Muhibe muhlise doymayan yarmış
Sait rüyasında gül mezar kazar

Bir insanlık hatimidir madımak
Gönüllerin matemidir madımak