Mapusluk Şiirleri Veda

tutamadım sana olan sözümü Cemo

güya çıkınca ilk sana gelecektim

sonra da Sivas’a gidecektim

affet

çıkalı hayli zaman oldu

gelemedim

ve yine uzaklardan mektup yazıyorum sana

sen başka bir dünyadan belki de kızıyorsundur bana

mutluluk Cemo

içerdeyken kurduğumuz en büyük özgürlük hayalimizdi

ve belki de sana gelemeyişimin nedeni

gökyüzünün bize kapalı olmasıdır

biliyor musun

içerdeyken hayalini kurarken daha mutluyduk

bilmiyorum senin olduğun dünyada da böyle mi

bir lanet var üzerimizde Cemo

ne zaman küçücük bir gülümseme belirse yüzümüzde

aylar süren bir kaos beliriyor ardından

kimisi buna nazar kimisi başka isimler takıyor

ne var ki hepsi de aynı

aynı anda hem yeryüzünün hem de gökyüzünün

anlamsızlaştığı zamanlar giderek artıyor ömrümde

bazen keşke hiç çıkarmasalardı diyorum

en azından havalandırmanın küçücük gökyüzünde bir umudumuz vardı

şimdi o da alındı elimizden

bundan sonra ne yapacağım bilmiyorum

hayli yorgunum Cemo

keşke yanımda olsan

yine omuz omuza bir şeylerin üzerine gidebilsek

bu lanet Cemo

kimden bize miras kaldı

hangi günahımızın bedeli bu mutsuzluk

ne zamana kadar böyle gidecek

hani öyle çok büyük hayaller de kurmadık ki

yıkıntıları bu kadar büyük olacak

bu lanet neyin nesi

özlüyorum demir örgüleri Cemo

çok özlüyorum seni Alparslan’ı ve diğerlerini

dışarda içerdeyken aradığımız yokmuş

bazen keşke hiç çıkarmasalardı diyorum

bundan sonra ne yaparım bilmiyorum

sana olan sözümü de tutamadım

hayli güçsüzüm Cemo

yanımda olsan ah

sırtımda hâlâ

sıska gardiyanın mirası var

o çürükler biliyor nelerden geçtiğimi de

çıktıktan sonra sol yanıma işleyenler

bir başka be Cemo

neden diye sormaktan alamıyorum kendimi geceler boyu

neden!

dışarda yaşamak

hayal kurmaktan bile zor Cemo

bilmiyorum senin olduğun dünyada da öyle mi

alıp başımı gidesim var

her şeyi geride bırakasım değil

her şeyin beni geride bıraktığı bir yaşam istiyorum

ama bu sadece içerideyken oluyormuş Cemo

uzağım Cemo

biliyorum hep uzak kalacağım

içerde hayalini kurduklarımıza

ve senin yerine yapacaklarımı da yapamayacağım

affet

gelmedim diye

kızıyorsan bana uzaklardan

kızma

bir gün nasılsa buluşacağız

bil ki insanları ayıran en büyük uzaklık ölüm değil sevgili dostum