Marmara Depremi

" 17 Ağustos Marmara depreminin yıl dönümü anısına"

Bir Emmi orada, bir dayza burda,
Boynu bükülmüştür Marmaramın
Bir evi yıkılmış, bir diğeri de darda,
Yüzü dökülmüştür Marmaramın

Deprem değil sanki bir masal,
Çok üzdü, çok üzdü bizleri bu hal,
Elbet onarılacak, olmayacak hâyal,
İçinde kan ağlar Marmaramın

Deprem tutsak almış gölgelikleri
Koca koca evlerin sancır kökleri;
Olmuş gam yıldızı o günden beri,
Bahtı karaymış Marmaramın

Çayı bulanık, dağlar dumanlı,
Gönüller iç içe billur zamanlı,
Birimiz ahh çekse, gerisi figanlı,
Gözleri yaşlıdır Marmaramın

Ufuk dumanlı, gökyüzü puslu,
Ayrım olan yerde, yol bile yaslı,
Çadırda duman tüter, soba kara başlı,
Özü içine derilmiştir Marmaramın

Bir deprem törpüsü, bir kara yazı,
Çadıra taşındı kardeş bacımın nâzı,
Avunmak dinler mi kalpteki sızı
Derdi içimize dizilmiştir Marmaramın

" Ruhları şad olsun, geride kalanlara Allah sabırlar versin "

( N.K.17 Ağustos 2010 )