Maske

En mutsuz, çaresiz, yalnız anında

Bir bakarsın kimse olmaz yanında

Feleğin karanlık, zor yollarında

Pusulan, dürbünün, gözlerin hani? 

Göğe ilmek atıp, köprü örersin

Güneşe dokunup, yüzün sürersin

Hassas terazinde alkış çekersin

Gramın, dirhemin, dozların hani? 

Abdal gölgelenir kanatlarında

Mevlana rahle-i tedrisatında

Yunus'a aydınlık, nur satarsın da

Alevin, dumanın, közlerin hani? 

Çelik hamur olur gönül harında

Dev dağlar savrulur sert rüzgarında

Kayayı un eder dalgaların da

Yosunun, iyotun, tuzların hani? 

Kir tutmaz, lekesiz, berrak mayanda

Kurt kuzu cem olur, çıkar bir anda

Cüceyi dev yapan sırlı aynanda

Güne maske satan yüzlerin hani? 

Doğruluk yurdunda cirit atarsın

Birlik semahına neşe katarsın

Dirlik fermanını elde tutarsın

İblis utandıran özlerin hani? 

Sevgi yuvalanmış o gül yüzünde

Kardeşliğin ahdi, can gözlerinde

Barışa, dostluğa mihenk dilin de

Tohum, fidan eken sözlerin hani?