Maviydi Gözlerinden Düşen Damlalar

Anlatılamaz yorgunlukların bağdaşında
Sırtımızı sıvazlayacak huzurdu zaman
Dudaklarımızda kırmızı bir titreyiş
Çoğuldu parmaklarımızda şiirler
Anılar serperek yollara yürüyorduk

Yorgun bir gülüş artığıydı renkler
Ruhumuzun dalgalarına kaya olurduk
Kırılırdık kumlar çarptıkça ayağımıza
Parmaklarımız birbirini arayan düştü
Biz yanık yolların çıkmazını arıyorduk.

Sessiz bir nida gibi akarken mevsimler
Kadehler düşerdi ansız kirli masalardan
Siyah beyaza düşkün anların artığıydı
Kopmuş halatları onarırken gemiciler
Günlerden aşk, aylardan özlemdi.

Sisleri haşlayarak düşleri demlerdi hep
Maviydi gözlerinden düşen damlalar
Lila tutkularıma halatlarını bağlardı
Uzakları örtünürdü üşüdükçe üzerine
Gözleri bulutları yırtan bir düş gemisiydi.

Selahattin Yetgin