Mayıs Soluğu 1

Bir sokak uzağımda
Sen yürürken bana doğru
Buharlar gibi yükseliyor hüznüm sıcağından
Geriye benliğim kalıyor
Sevincim kalıyor

Mayıs Güneşi,
Gözlerinden ne güzel seçiliyor
Sanki,
Üç beş adım ötemde eşi,
Güleryüzle bakıyor
Yakmıyor, okşuyor

Sen ne güzelsin öyle
Dört mevsim bir arada
Yanaklarına dokun benim yerime
Özümse
Gözlerinden akanlar
Hepsi bir Deniz şarkısı
Çöldeki kum sıcağı, hisset

Dudaklarında yanan kelimeler
Her biri ayrı devrim
Her biri ayrı dipsiz uçurum,
Yine de atlar, sokulurum içlere
Severim yıkılışları
Bir duysam...

Özgürlüğün öyle çırpınıyorki ellerinde
İçime asırlardır ulaşamadığı için
Yaraladığı anlar oluyor,
Derinlerime işliyor sonra,
Bir sağ kurtulma çabası
Birleştiriyor yıldızları
Ayırıyor okyanusları

Terk ediş, kaçış, kayboluş, yok oluş...
Gönlündekiler
Bilmez misin? türküler yanmaz...
Sen ölümlü değilsin, tükenmezsin

Dönersin ya bir de geri,
Gitmeye devam ettiğin her an
Açık gökyüzü bile dayanamaz,
Bir telaş,
Toprak kokusu,
Sardunyaları besleyen damlalar
Bıraktıkların oluyor

Lakin,
Bulut sonrası Güneş
Şiir defterime vurunca
Beyaz kağıt, siyah kurşun
Daha bir belirgin oluyor
Sen hiç olmadığın kadar yaklaşıyorsun
Saçların sayfalardan aşağı sarkıyor
Gözlerin harflerin arasından bana gülümsüyor
Her şeyinle yanıma geliyorsun
Getirdiğinle, kendime geliyorum
Ve,
Bir an gülüyorsun ya sen,
Bir şehir gibi düşüyorum,
Fethetmiyorsun,
Tüm kahramanlığınla gidiyorsun...

Her tutsağın bir kaçışı vardır derler sonunda
Sence yüreğin de var mıdır?
Yorgun bir yüreğin,
Hem benim, hem senin yüreğinin...
Sen ağlama ama acılarına, üzülme
Bak
'Her çiçek toplayışta seni anacaklar
Gözü pek bir çocuk gibi
Çıktın diye güzlerin karşısına'

Yetmez mi?
Yaralarını sarmaya...

23/05/2015
Turhal