Mecnun Mahallî

Herkes Mecnun olmak zorunda mı ?

Leylasını aramakla geçmesin zaman

Deli divane olup demesin aman

Çölde susuz kalmak zorunda mı ?

Karanlıkta ışık aramak mı?

Yanlış sokaklarda iz sürerken

Bir gülüşe ömrünü verirken

Kendini unutmak zorunda mı?

Her yarayı sevdayla sarmak mı?

Ateşe dokunup külüyle yanmak

Bir masala inanıp sonunda kanmak

Gerçeği bilip de susmak mı?

Bu çağda sevdalanmak mı ?

Dikenlerin üstünde yürümek misali

Herkesin evinin önü değil ki bahçeli 

Olmayan gülün dikenine katlanmak mı?

Yağmura şemsiye açmak mı ?

Onca vakit susuz kalmışken 

Bırak da ayakkabılarına kadar su dolsun

Yağmurunun sonunda güneş yok mu ?

Pirincin içindeki beyaz taşı bulmak mı ?

Ömrünü buna heba etmek akıl karı değil 

Sen bulamazsın bulanın önünde eğil 

Değeri olmayan yerde onurlu yaşamak mı ?

Bitlis tütünü ile sigara sarmak mı ?

Her yudumda içini yakan

Her üflediğinde derdini alan

Dumandan Kara bahtı aydınlatmak mı?

Öyle değilken Leyla gibi davranmak mı ?

Açsa da kollarını arşa kadar 

Kumdan kale gibi neye yarar

Yalan ağzına yuva yapmadı mı ?