Meğerse

meğerse
hammallıkmış hayat
çocuksu gözler
çoktan
yorgun düşmüş
özlemlere kürek çekmesi
hasretliğin çivilenmiş
şekli..
mazide
rengarenk güzelliğin rengi..
hatıralarda
anılar
da
takılıp kalmış,
hep oraya yüzme arzusu
içinde
dönen çarksa hapis etmiş
geleceğe
kuş kanadı bile daha mutlu
alırken havayı
altına..
her geçen gün
uzaklaşıyor kendine
ulaşılmaz bir
hal
oluyor
yabancılaştıkca
yabancılaşıyor
pembe bir dünya
katılarak güyaların kervanına...


(Berlin,24.04.2015)