Mektuba Sığmazsın Şiir Seni Anlatsın_4

Böyle mi başlamıştı sen zamanı
Sevdanın duymadığımız adı ayrılık mıydı
Gün gibi aklımda
Usulca başlardın devrik cümleler kurmaya
'-Özledin mi beni?' derdin
Bilmezdin ne çok özlenirdin...
Kifayetsiz kalırdı kâinata dair herşey
Sen varlıkların güzidesiydin...

Hiç tanık olmadığım bir iklim sarmalardı beni
Sesin sesime değdiği vakitlerde
Ilık rüzgârlardan sana kopardım fırtınlarla...
Aşka atardım kendimi!
Adını anmaya az kalırdı telâffuzlarım
İsminle örülürken o toy satırlarım

Sen içime düştüğünde azaldı günahlarım
Ama kaygılarımdan sıyrılamadım!

Rabbime varışlarımda bile,
Yalnız olmazdım
Çoğu zaman rabıtamdın...
Ama ben mucizelerini zamansız söze başlayan dilime anlatamadım!

Ah yüzünde zamanı eskittiğim
Z/ahirim!
İki yıl bilmem kaç gününü zehir zemberek ettim
Sana çıkan yolu yürüyemeyecek kadar yüreksizdim!

Ben adam olamadım!
Afetler bıraktım gülüşlerine
Sana zarardım
Kaç gün doğumunu kararttım!
Sonunda hakettiğimi aldım
Sana yasak kaldım!
Ve anladım
Ben sevdayı taşıyamadım t/adı damağımda kalanım...
/
Sana bahar yorgunu bir akşamdan yazdım bunları
İster günah çıkarma,
İster helallik alma bil yazdıklarımı
Bu kadar kötü huyuma rağmen
__sevdim
Sevdim seni gözleri mucizem!
Şimdi biliyorum ki severken çokta üzmüşüm seni
Sen sakın bana benzeme
Kendini hiç üzme emi!

Seni şiir gölgelerine emanet ettim
Ve şairin dediği gibi
'En mimlenmiş yerinden
Gözlerinden öperim.'

()