Merhaba

seninle aşk

ince kar örtüsü altında

mevsim dönümlerine gün devşiren

güneşe meyilli buğday filizinin

ömrü kadar narin/

iki metrekarelik hücrede

özgürlük yürüyüşü yapacak kadar

çetin bir yolculuktu

son gördüğümde

sözcüklerinde

yurtsuz bir kavime

sonsuz toprak bağışlayan bir gücün sesi

gözlerinde kavimler göçüren bu aynı bakış vardı

sen uzaklaşıyordun

ve sokakların hakimiyetini aymazlar devralıyordu

şimdi yeniden merhaba diyorsun ya

yüzyıllık bir kavganın

babasız bıraktığı çocuklar gibi

ölüp gidenlerin anısıyla büyüyenleri

izleyecek olmanın

burukluğunu yüklenecek yüreğim

belki herşey yolunda gidecek

uzun gecelerin sevişmekten arta kalan zamanlarında

sensizliği anlatacağım sana

belki de en kötüsü olacak

dudağının kıyısından düşüp gideceğim

bir daha hiç gelmemecesine

belki bitecek belki de katlanarak artacak

bu ikilemlere inat

kulağına bir merhaba fısıldamak istiyorum

merhaba

günümün güneşi

güneşimin sıcağı

merhaba

aşk türkümün adı

merhaba