Merhaba Yeni Yıl, Merhaba Akan Kan!

Yıl 2013. Bugün yep yeni bir bir yılın ilk günü. Saat 10:00 da uyandım. Lavaboya girdim, ellerimi, yüzümü yıkadım. Çocuklar, gece eğlence programlarını seyretmekten geç uyudular. Hala uyanamadılar, şimdilik uyuyorlar. Balkona çıktım. Güneşli çok güzel bir kış günü. İçim ısındı doğrusu...
Sözde bugün yepyeni bir yıla girmiştik ama, bu günün de diğer günlerden bir farkı yoktu aslında . Tam da içinden geçirdiklerini yaz dedi ilham perim. Günün yazısını yazacaktım. Yeni bir yıl başlıyordu ama yine aynı tek düzelik, değişen bir şey yoktu. İnsanın içini ısıtan güneş dışında bugünün diğer günlerden hiç bir farkı yoktu.
Tam da bunları yazacaktım ki Elif Hanım elinde bir kova su ile geldi. Suyu balkona döktü. Balkonu yıkayıp çamaşır asacaktı. Güne odaklanmam buzuldu, kafamdakiler dağıldı, yazamadım.
Merhaba yeni gün, merhaba yeni yıl, merhaba çayır çimenler, merhaba sokaklar, barlar, merhaba cezaevi kapıları, merhaba dağlar, dağlarda vurulanlar, merhaba akıtılan kanlar, ağlayan analar, öksüz kalan çoçuklar merhaba...
İnanın coşkulu şeyler yazmak istiyorum. Ama olmuyor. Bu yıl yine emek sömürülecek, yine emekçiler ezilmeyecekler. Savaşlar yine sürecek, yine kan akacak. Karamsar yazdığımı mı düşünüyorsunuz? Bu yıl borç batağındaki memur çıldırmayacak mı? Analar babalar cinnet geçirip çocuklarını kesmeyecekler mi? Artık insanlar birbirini öldürmeyecekler mi? Sevgi adına bir şeyler mi yapılacak? Savaşlar daha şiddetli ve daha da gelişmiş silahlarla devam etmeyecek mi?
Daha coşkun, daha romantik şeyler yazmak isterdim. Bir sevdalının sevgilisini gözlerine bakarken yaşadığı heyecanı, sevgilinin elini tutarken yaşadığı sevinci, yürek kıpırtılarını yazmak isterdim. Çayır çimenlerden, bir çiçeğin açmasından söz etmek isterdim. Ama insanların hayatında daha farklı, daha güzel bir şey olmayacak ki...
Yeni yılın nesine sevinmeli, hangi sevinci yazmalıyım?
Cumali Cumalioğlu
01.01.2013


Akan Kana Dur Deyin!

Acının dili olmaz; Kürd'ü, Laz'ı, Türk'ü yok
Aynı acıyla akar, gözyaşının ırkı yok!
Evlat öldüren kurşun yürekleri acıtır
Dünyada bütün gözler, aynı yaşı akıtır!
Ağlayan hep yoksuldur, yoksul için yengi yok
Acı aynı acıdır, gözyaşının rengi yok!
Ülkemin insanına kanlı eller uzanır
İnsanım kan ağlarken anamalcı kazanır!
Krallıklar yıkılıp krallar ölmedi mi
Kan'a isyan etmenin zamanı gelmedi mi?
Yeter artık, katiller namluyu yağlamasın
Savaşlara DUR deyin, analar ağlamasın!
Cumali Cumalioğlu

01 Ocak 2013 75 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (1)
  • 11 yıl önce

    Sayın Cumali! Şiirinizi temenni tür olarak okudum.ve sizi de çok iyi anlıyorum,lâkin o gözyaşını dökenler böyle olmasını ister gibiler.Sonra yazılanları sırça köşk içinde oturanlar mı okuyacak.DAHA YETMEZ ÜÇER BEŞER ÇOCUK DAHA BEKLİYIRLAR Kİ kırdırdıklarımızın sayısı azalmasın,sonra dikkati çeker de biz ortada kalırız endişesi içindeler.DOLAYSIYLE YENİ YILINIZI KUTLAR DAHA ÇOK ASKER üretmenizi temenni ederim.Saygılarımla.Çiçek...İzmir...