Merhem

bir defterin ortasında, yürüyorum yalın ayak
ne yana uğrasam acıtıyor kelimeler
ve kurşun gibi saplanıyor göğsüme

nerede şimdi bu şiirleri yetim koyanlar?
neredeler bu pervasız cümbüşün kuklacıları?
geriye sesler kalmış onlardan,
gölgelerinden ağır sesler ki;
yırtıyor titreyen yaprakları.

geçmişin heybesinde onulmaz bir yara,
ateşten pare de olsa merhem ister.
biri bir şiir yazar;
bize kalır sancısı,
koparıp alır ruhumuzdan esenliği…

onca yıl geçer üstünden,
en olmaz yerde parlar karanlıklar;
kaçırır da esir koyar seni,
defterin en soğuk sayfasına…

bir defterin ortasında, yürürsen yalın ayak
dağılmışsa kelimeler bir yerlere
gittiğin yolu takip et,
belki rastlaşırız bir satır başında…