Mevsim Efsunları

vaktiyle bahar kokusu sızardı

aralık pencereden

iki dirhem bir çekirdek olurdu eşyalar

perdeler ilk dansına başlayınca

duvarların keyfine diyecek olmazdı

vaktiyle bahar kokusu sızardı

aralık pencereden

akşamüstüyse eğer

daha bir aralık tutmak için

birbirleriyle yarışırdı oturaklar

sırtımızı yasladığımız

sevgilinin dizleri olurdu

vaktiyle bahar kokusu sızardı

aralık pencereden

uzak iklimlerden yol almış

bir şarkı varırdı geceye

unuturduk

tuz basılacak yanlarımızı

onlarsa kabuk dökmeye hazırlanırdı

vaktiyle bahar kokusu sızardı

aralık pencereden

ocakta suya karışırdı

kursağımızdan geçen

gökkuşaklarından süzülmüş

bir şerbet olurdu

ruhumuz şifa bulurdu

vaktiyle bahar kokusu sızardı

aralık pencereden

ilk onun dudaklarına konardı

çiçek tozları

dudaklarımın çatlaklarına

efsunlar gizlenirdi

vaktiyle

vaktiyle

vaktiyle