Mevsimsiz

belli ki gençti bugün
şehrin canhıraş
bağırtıları

anne çığlığı mıydı yoksa
böylesine sabahı katleden, kuş gürültülerini kaçıştıran
güneşin doğum sancılarını mevzilere gömen

habis işkence zamanı mıydı
gözlerine korku vurmuş
ülkemin

neydi
gün ortası salalar
hiç susmayan ezgileri, yakamozlar çalınırken sessizce

ayın on dördü değildi
kumsalı çöle çeviren denizin firarı
sandallar vururken kıyıya, livarlarında boş iyot kokusu

korkumun yıldönümüydü belki de
şu çan sesleri
ıssız ayinlere davet eden

sufî'ler neden erken başladı
zikirlere
şems'in kefen renkli tennurelerine kuşanıp

ölüm müydü
boş merminin adı, cinnet mi

ya dilim ?

bu edepsiz inkarlar
tanrıyı uzaklaştıran göğsümün sol yanından
mezbeleliklere çeviren cenneti

kor yangınlara sürüklerken
kırılan pusulamın ibresi
kıble şimalde miydi

oysa şeytan taşlayacaktım dün gece
son kadeh dibine düşmeden önce
şarabî bir zaman ötesiydi
ney sustuğunda

yarım mı kaldı şimdi semâ
kudümler neden suskun


ya kaldırımların feryatları
şehrin canhıraş
bağırtıları


anne çığlığı mıydı yoksa
böylesine sabahı katleden, kuş gürültülerini kaçıştıran
güneşin doğum sancılarını ateş mevzilerine gömen

kül mü şimdi
yağmur diye yağan, mevsimsiz
yoksa ...