Mezara Kadar

Bir gün bitmiş bir güneş batmış,

Dün neydi ki yarınım ne yaşanacakmış,

Senden yoksun ahvalim bitap aklım terk-i diyar,

Sen beni bıraktın bu yalnızlık benle gidecek mezara kadar.

Adına ayrılık derler bir kelime bin cefaya tekabül eder,

Ne yediğini ne içtiği ne uyuduğunu bilirsin.

Neden sorusu ağır gelir her saatine yük olur,

Sen bilme bu dert benle gidecek mezara kadar.

Oysa ardına bakarsın da ne güzel anlar yaşanmıştır,

Ne sevişler ne gülüşler vardır,

En kötüsü de içinde kalanlara dayanmaktır.

Ben seni unutamadığımı söyleyemedim,

Bu/da benle gidecek mezara kadar...