Mitolojik Aşk

Sizin sokağın damına 

tünerken gece

seyrek bıyıklarımın sazlığında

usul ıslık çaldı dudaklarım

Rüzgâr'ın türküsünde

gözlerini sayıkladım

Pencerenin pervazına yaslanıp

kulak verdin binyılların lirine

Kendinde beni gördün

beni sorgularken kendine

Gözlerim

seni gördüğü gibi

böylesine güzel

görmemişti kimseyi

Gözlerim

öylece bakıp durmuş

bugüne dek

görmeden kimseyi

bu kadar yalın

böylesine parlak

sanki hayal gibi

ama gerçek

Hele ki aşk

kime yakışmaz ki

Ah bir itiraf etsek

Dilim

adının zikrinde

Aklıma çizdim

gözlerinin sihrini

Zaman bir daha

unutamaz

aşkın bu

en mitolojik halini